#kruk

 

– Auć!

Odskoczyła jak oparzona, przyciskając dłoń do piersi. Gniewnie spojrzała na kruka, który zdążył już poderwać się z grobu, w zamian moszcząc się na gałęzi najbliższego drzewa.

Niech cię szlag…, pomyślała, przenosząc wzrok na pokrwawione palce. Zadrapanie, które na skórze pozostawiły szpony ptaka, nie było głębokie, ale i tak obficie krwawiło. Skrzywiła się. Miała nadzieję, że cięcie nie miało się później babrać, gdyby wdało się zakażenie.

Z drugiej strony, może jednak nie miałaby nic przeciwko. Kto wie… Gdyby dobrze poszło, może nie musiałaby stąd wychodzić.

Przykucnęła przy grobie, niemalże z czułością muskając palcami chłodną płytę.

Obiecuję, kiedyś do ciebie dołączę…

Cała seria dostępna tutaj: KLIK.