Poznaj(my) się #7

 

Poniżej przedstawiam komplet odpowiedzi, których udzieliłam w ramach gry „Poznaj(my) się”, organizowanej przez Handlarza Iluzji. Moje wypowiedzi można znaleźć również w TYM poście. Sama idea zabawy polega na comiesięcznej możliwości udzielenia odpowiedzi na trzydzieści pytań, a że tematy są naprawdę ciekawe, bardzo chętnie wzięłam udział ^^

 Poznaj(my) się [wrzesień 2018]

181. Z pewnością każdy z nas ma już jakiś etap nauki za sobą. Przed jego rozpoczęciem rodzice i starsi znajomi opowiadali nam o tym czasie. Teraz wspominając co było prawdą, a co kłamstwem z tego co mówili np. o podstawówce czy przedszkolu Twoi bliscy?

Szczerze mówiąc, nie przypominam sobie nic szczególnego w tej kwestii. Może dlatego, że do przedszkola nie poszłam (byłam zbyt chorowita), a od pierwszego dnia zerówki minęło prawie dwadzieścia lat. Tak czy siak, nie sądzę, żeby powiedziano mi coś, co się nie sprawdziło. Będę ja, będą inne dzieci do zabawy, będziemy się uczyć. Jako że w tym wieku już zdążyłam zabrać się za pochłanianie pierwszych książek, nie brzmiało to dla mnie jakoś wyjątkowo.

182. W jakich fandomach jesteś? Którą z postaci w każdym ze swoich fandomów darzysz największa sympatią?

Słowo fandom jakoś źle mi się kojarzy i jakoś nigdy nie wiem do czego go odnieść – czy tylko do seriali, gier, książek czy może też do muzyki.

Ale po kolei. Jako że muzyczna ze mnie dusza i temu poświęcam najwięcej czasu, na pewno mogłabym tu wymienić sporą część zespołów, które słucham, a więc interesuję się też od strony bardziej prywatnej. Niemniej zdecyduję się na ten, z którym jestem najbardziej związana: Within Temptation, a zwłaszcza wokalistka – Sharon den Adel. W tym przypadku mogłabym cytować biografię, poza tym jestem dość mocno zaangażowana w życie polskiej grupy fanów. Zresztą jak i tej, która skupia się wokół Evanescence i cudownej Amy Lee.

Z serialami mam niewiele wspólnego, ale Doctor Who to mój absolutny faworyt. Ponadto Ghost Whisperer, Supernatural czy Sherlock,  ale w tym przypadku to raczej sentyment albo powolne nadrabianie.

Oczywiście Undertale i Saga Zmierzch (sentymenty, od tego zaczęłam pisanie).

Który darze największą sympatią? Poniekąd wszystkiego, ale z racji zaangażowania te muzyczne. Ludzie są niezwykli, a część będę miała okazję zobaczyć już za miesiąc. <3

183. Jak wagę odgrywa wygląd podczas budowania Twojej opinii o osobniku płci przeciwnej?

Skłamałabym, gdybym stwierdziła, że żaden, bo jednak to też jest ważne – jeśli osoba jest odpychająca czy zaniedbana, trudno to przeskoczyć, prawda? Ale poza tym naprawdę niewielki. To sprawa drugorzędna, bo od wszystkich znajomych oczekuję przede wszystkim porozumienia. Jeśli z facetem nie idzie sensownie pogadać, to ładna buzia nie pomoże. ;)

184. Gdybyś mógł (mogła) zamienić się w cokolwiek i zamieszkać gdziekolwiek to czym był był(a) i gdzie byś zamieszkał(a)?

Wolałabym zostać po prostu sobą, jeśli łaska. :D A gdzie bym zamieszkała? Na TARDIS! Przemierzałabym czas i przestrzeń wraz z Doctorem Who. Geronimo!

185. Wyobraź sobie, że masz dostać skrzydła, obojętnie jakie, owadzie, ptasie, nietoperze i tak dalej, i tak dalej. Czy jesteś w stanie je opisać? Jak by wyglądały?

Czy to ważne, jakby wyglądały? Ale gdybym miała wybór, chciałabym, by były lśniące i czarne niczym noc – krucze, choć naturalnie o wiele większe. Za to możliwość latania… To by dopiero było coś!

186. Po seansie jakiego filmu miałeś/miałaś tak mieszane uczucie, że nie byłeś/byłaś w stanie określić, co o nim myślisz? Takie "WTF, co ja właśnie zobaczyłem/zobaczyłam?”

Film, który mój brat puścił mi po swoich pierwszych zajęciach na kursie wózków widłowych. BHP z operatorem Klausem to coś niezapomnianego:

187. Chyba każdy, w mniejszym lub większym stopniu, miał kiedyś styczność z serią Pokemon. Jakie są Twoje odczucia względem tej kreskówki – lubisz, nie lubisz, jest Ci obojętna? Masz swojego ulubionego Pokemona, trenera, bardziej do gustu przydały Ci starsze czy nowsze odcinki?

Oczywiście, że znam. Wychowałam się na tym i do tej pory mam sentyment! Właściwie nie wiem, dlaczego ta historia mnie urzekła, bo nie wnosi nic szczególnego, a ja zgubiłam się po którejś z kolei generacji, więc nie mam porównania. Ale zakochałam się, odkąd jako sześciolatka wygrałam na loterii breloczek z Pikachu. Serio, to była wielka fascynacja – i kreskówką, i zbieraniem naklejek, aż w końcu dostałam na urodziny pluszowego, mówiącego Pikachu, z którym zresztą spałam. Wciąż go mam! <3

Fun fact: do tej pory czasami wracam do klasycznych gier na gameboy’a – przynajmniej trzech pierwszych generacji. To nic, że znam je na pamięć.

A moim ulubieńcem (prócz Pikachu) zawsze i wszędzie będzie Mudkip. C:

188. Co sądzisz o wolnych związkach? (wspólne mieszkanie przed małżeństwem, ogólnie samo zjawisko małżeństwa, partnerstwa) Jak to oceniasz?

A co miałabym sądzić? Małżeństwo to papierek i nic ponadto. Znam wiele wolnych związków, które są szczęśliwsze, niż ludzie po zawarciu małżeństwa. Jeśli ludzie chcą być razem, to żadne ceremonie nie są im do tego potrzebne.

189. Najdziwniejsza/najbardziej ekscentryczna rzecz, jaką kiedykolwiek nabyłeś/aś?

Ehm… Stylizowane na pandy puszyste skarpetki z buziami i uszkami? xD

190. Czy czujesz pewnego rodzaju lęk/dyskomfort mając nocą otwarte drzwi i odkryte stopy?
Poniekąd tak, bo to już jest w głowie. Inna sprawa, że ja po prostu wiecznie marznę, zwłaszcza nocą.

191. Stwarzanie sobie problemów na siłę – czy nie uważasz, że stało się to nałogiem niektórych osób? Jak myślisz, czego jest to powodem? Możesz powiedzieć o sobie, że stwarzasz sobie niepotrzebne problemy?

Oczywiście, to już chyba jakiś sport narodowy czy coś. Chociaż nie mam pojęcia, skąd to się bierze. Może po prostu często nie zdajemy sobie sprawy z tego, czym są prawdziwe problemy – jak chociażby utrata zdrowia? Inna sprawa, że człowiek czasem musi ponarzekać. Ewentualnie wrodzony pesymizm. To ostatnie wiem po sobie, bo jakoś tak łatwiej mi założyć, że coś nie wyjdzie i później miło się rozczarować.

192. Dlaczego tak wielu ludzi nie akceptuje siebie?

Trudne pytanie, na które do tej pory nie potrafię odpowiedzieć. Chociaż… Wobec siebie zawsze mamy większe oczekiwania niż innych ludzi. Zazdrościmy, wyobrażamy sobie idealne scenariusze – idealnych siebie – a to jedynie potęguje niechęć do rzeczywistości. Przynajmniej ja tak to widzę. Ale wiem też, że naprawdę można to zmienić – krok za krokiem, aż do skutku. :3

193. Jak odniesiesz się do pojęcia fatum? Czy czujesz, że spoczywa również na Tobie?

Sądzę, że każdy jest kowalem własnego losu. Fatum – pasma nieszczęść, pech, jakkolwiek by to nazwać – to często samo spełniająca się przepowiednia. Każdy ma gorsze dni, po których przychodzą te lepsze. Problemem ludzi jest to, że często nie potrafią dostrzec tych małych przebłysków światła w ciemności.

194. Co daje ludziom sława? Dlaczego dążą do tego, by być popularnymi za wszelką cenę? Co sądzisz o osobach, które słyną z niezbyt pochlebnych rzeczy i są z tego dumne?

Pewność siebie? Poczucie własnej wartości i tego, że są lepsi od innych? Tak sądzę, jeśli mówić tu o osobach, które pragną popularności bez względu na siebie. Nagle błyszczą, wzbudzają podziw, stają się autorytetami. Zyskują masę „przyjaciół”. Jak to się mówi: nieważne jak, liczy się, że o Tobie mówią, prawda?

Ano niekoniecznie. Prawdziwy szacunek mam do osób, które gonią za pasją, nie sławą, a w tym wszystkim nie zatraciły siebie. Idealny przykład? Patryk „Rojo” Rojewski. Krótko mówiąc: serdeczna tarcza!

195. Wyobraź sobie, że w progu Twojego mieszkania staje Twój najbliższy przyjaciel. Jego wzrok jest szalony, a ubranie zakrwawione. Twierdzi, że kogoś zabił. Jak reagujesz na te słowa? Bez względu na motyw zbrodni stajesz po stronie przyjaciela czy sprawiedliwości?

Ehm… Bez względu na motyw zbrodni? Chyba niekoniecznie. To kolejne pytań z odpowiedzią z serii „nie wiem” i „to zależy”. Nie jestem w stanie przewidzieć swojej reakcji, ale dalej uważam, że są granice człowieczeństwa i ludzkiej przyzwoitości. To czy chodzi o mojego przyjaciela, najbliższą osobę czy przypadkowego człowieka nie ma znaczenia. Wypadki chodzą po ludziach, ale to, że prawdziwy przyjaciel na wieść o morderstwie pyta „Gdzie zakopiemy ciało?” to bzdura jakich mało.

196. Z jakimi zapachami kojarzą Ci się poszczególne pory roku?

Szczerze? Mam tak cudownie wywalone na zapachy, że nawet nie próbuję tworzyć powiązań na siłę. Serio, jestem wzrokowcem z domieszką słuchowca, zapach zwykle mnie nie interesuje. :D

197. Miałaś okazję być na jakimś koncercie? Jeśli tak, to na jakim, jak wspominasz to wydarzenie? Natomiast jeśli nie miałaś okazji uczestniczyć w żadnym, kogo chciałabyś usłyszeć i zobaczyć na żywo?

To pytanie jest jakby stworzone dla mnie. Jak wspominałam wcześniej (nie tylko tutaj), mam wiele wspólnego z muzyką. A od 2016 również z koncertami i wraz z pierwszym przepadłam całkowicie. Zwłaszcza po latach czekania każdy kolejny jest dla mnie najcudowniejszym przeżyciem na świecie.

Tak, będzie długo.

1 maja 2016 zapamiętam aż za dobrze, bo właśnie wtedy – na dodatek w moim rodzimym Wrocławiu – pierwszy raz usłyszałam na żywo mój ukochany Within Temptation. To było kilka miesięcy czekania na coroczny Gitarowy Rekord Guinessa. Gdzieś tam wcześniej przewinęło się jeszcze Guano Apes, które w sumie wspominam całkiem dobrze, ale już później nie czułam potrzeby, by wracać ich twórczości. Za to tych kilka godzin czekania było absolutnie warte wszystkiego, zwłaszcza że wylądowałam w pierwszym rzędzie, tuż przy barierkach. Już wtedy ledwo stałam, bo to przecież marzenie, a potem było już tylko lepiej.

Jestem absolutnie zakochana w głosie Sharon. Sądziłam, że nie może być lepiej, ale usłyszeć na żywo artystkę, którą wielbi się od blisko dekady… Pamiętam, że na wymarzonym Caged już właściwie płakała, bo to było jedno z marzeń muzycznych, o którym nie sądziłam, że się spełni (od dłuższego czasu przewijało się na setlistach tylko na „specjalne okazje”). Tak więc cudowny głos, kawałki, które znam na pamięć i cały team na wyciągnięcie ręki. Zakochałam się raz jeszcze, chociaż nie sądziłam, że tak się da. :D Jeszcze zespół spełnił naszą prośbę i zagrał cudowne The Last Dance, o które błagaliśmy przez kilka tygodni na FB. Z dedykacją dla wszystkich, którzy prosili. Cudowny wieczór, przy którym w pełni przekonałam się do Covered by Roses (mój dzwonek do tej pory <3) i doczekałam tradycyjnego zakończenia przy dźwiękach Ice Queen. Serio, wyśpiewywanie tyle razy słuchanego „uuu” to dopiero coś. Jak i cudowny taniec Sharon przy kultowej Mother Earth czy załapanie się na pierwsze wykonanie The Howling od 2011 roku. I humoru nie popsuł mi nawet problem z dojazdem do domu, gdzie koniec końców wracałam 12 km pieszo, na dodatek między drugą a trzecią rano. :D

 

Ale – jak wspomniałam – to był pierwszy koncert, który nie mógł wyjść mi w głowy naprawdę długo. I dlatego bez wahania rzuciłam się na Europejski Festiwal Kultury w Rzeszowie. Osiem godzin jazdy w jedną stronę, na dodatek zaraz po poprawce egzaminu? Robi się! I tak 20 czerwca 2016 był kolejnym cudownym wieczorem, chociaż na koncert wpadłam na ostatnią chwilę. Ale tego również nie żałuję – bo Whole Wordl is Watching, bo łamiące serce The Cross. Jedynie ludzie stanowiliby materiał na osobą historię o chamstwie, ale to nie miejsce na to.

Rok później udało mi się zobaczyć cudownych panów z Three Days Grace w Warszawie (a przy okazji pierwszy raz zobaczyć się z jedną moich przyjaciółek). Never Too Late ujęło mnie ponownie, zresztą tak jak i sam zespół. Gdybym nie miała planów na ten rok, bez wahania zobaczyłabym ich ponownie we Wrocławiu, zwłaszcza że nowa płyta jest cudowna. ^^

Ponadto udało mi się załapać na koncert naszego rodzimego Lady Pank, na dodatek w mojej miejscowości. Osobiście uwielbiam, a Zawsze tam gdzie Ty to po prostu perełka.

I tak już kończąc ten przydługi wpis dodam, że wciąż mam muzyczne marzenia do spełnienia. Już za miesiąc ponownie wybieram się do Warszawy na Within Temptation, a przy okazji zobaczę na żywo moją nową muzyczną miłość – Beyond the Black. Plus w końcu uściskam ludzi, których poznałam dzięki grupom, a więc właśnie muzyce. :D A jeśli wszystko pójdzie dobrze, zdecydowanie nie odpuszczę sobie moich ukochanych Poets of the Fall, zwłaszcza że pierwszy raz wybierają się do Polski.

Ale na razie… zamierzam stawiać opór wraz z najcudowniejszym wokalem.

198. Załóżmy, że Indianie naprawdę nadawali sobie tak cudaczne imiona jak Siedzący Byk czy Mrucząca Wiewiórka. Jakie imię przyjęłabyś będąc młodą indiańską dziewoją? No i dlaczego?

Nie wiem. I w sumie nie chcę wiedzieć, bo nie przepadam za tematem Indian i ich dziwnym nazewnictwem. Ja ledwo znajduję normalne imiona dla moich postaci!

199. „Elf”. Niektórym kojarzy się z małym, skrzydlatym skrzatem, innym z postaciami takimi, jak z powieści Tolkiena... Jeszcze innym z firmą odkurzaczy. A Ty jak widzisz Elfy? 

Jako najbardziej irytujące stworzenia, które zwykle decydują, że nie sięgam po dany tytuł…

200. Co sądzisz o teorii o światach równoległych?

Że to bardzo wdzięczny temat do poruszenia w opowiadaniach. Pomysły oparte na tych założeniach są naprawdę intrygujące.

201. Jaką muzykę grają w piekle?

Patrząc na listę zespołów zakazanych przez Kościół, to połowę tego, co słucham. Lucyfer ma dobry gust. :D

202. Bycie dziewicą/bycie prawiczkiem - powód do dumy czy wstydu dla współczesnego nastolatka?

Dzieci drogie… Nobody cares. I tyle w temacie. Nie wiem, co jest nie tak z częścią współczesnych nastolatków, ale jakie tak naprawdę ma znaczenie, co kiedy i gdzie robi w łóżku? Zresztą na inicjację seksualną też przyjdzie odpowiedni moment.

203. Jaką najważniejszą lekcję przyniosło ci życie?

To, że należy cieszyć się tym, co mamy. Że warto wierzyć w ludzi. Że nie ma nic cenniejszego niż zdrowi…

204. Lepiej jest być najlepszym wśród najgorszych, czy najgorszym wśród najlepszych? Dlaczego?

Znów: jakie to ma znaczenie? Ktoś jest w czymś lepszy, ktoś gorszy. Ja po prostu chcę czuć się dobrze z tym, kim jestem i co robię, bez patrzenia jak wypadam na tle innych.

205. Co narysowałabyś, gdyby Twój rysunek mógł stać się żywą osobą bądź przedmiotem?

Nie umiem rysować. Karykatur lepiej nie ożywiać. :)

206. Co sądzisz o reinkarnacji?

Gdzieś już chyba to powtórzę: jestem córką wróżki i w nią wierzę. Czy mam jakieś konkretne zdanie? Nie. Może po prostu chcę wierzyć, że życie to zaledwie cykl czegoś więcej, bo to nadaje mu sensu.

207. Każdy z nas się czegoś boi, jakiś zwierząt, przedmiotów, czy ludzkich odruchów. Przed czym Ty odczuwasz lęk? Jak sobie z nim radzisz i skąd się u Ciebie wziął?

Ma wiele lęków. Z tym przed ludźmi sobie radę, bo kochane osoby pokazały mi, że jestem warta tego, by mnie akceptować. Ale wciąż boję się psów i… wody. To pierwsze wzięło mi się po tym, jak pies ciotki – nieoswojony z dziećmi – próbował skoczyć mu do gardła. W porę go złapała, a bydle było większe ode mnie… Woda z kolei pojawiła się po pierwszej (i ostatniej) lekcji pływania, kiedy się podtopiłam. I nie, nie radzę sobie z tym, po prostu unikam jak mogę. :V

208. Masz jakieś tiki/odruchy? Jeśli tak to jakie i czy przeszkadzają Ci w jakimś stopniu?

Czasami bawię się włosami. Czy mi przeszkadza? Ani trochę. Ale mojej mamie…

209. Czy muzyka faktycznie łagodzi obyczaje?

Patrząc na to, jak wielu różnych ludzi spotykam na grupach muzycznych, to owszem.

210. Którego z żywiołów boisz się najbardziej i dlaczego?

Jak wyżej: woda. Pływanie. Brak kontroli. Brr.